استایل بوهو مردانه + راهنمای ست کردن استایل بوهو

استایل بوهو مردانه، یک جریان مد منحصر به فرد است که از سبک‌ها و الهام‌گیری‌های گوناگون فرهنگی و هنری برخوردار است. این استایل با الهام از اواخر قرن ۱۸ و زمان انقلاب فرانسه شکل گرفت و با برخورداری از لباس‌های آزاد و غیرمتعارف، جایگاه خود را در دنیای مد برجسته کرد. اما استایل بوهو تنها یک جریان مد نیست، بلکه یک سبک زندگی است.

در این مقاله از آژانس مدلینگ کامدین، به بررسی استایل بوهو مردانه خواهیم پرداخت و راهنمایی برای ست کردن این استایل را ارائه خواهیم داد. از ترکیب الهام‌گرفته از طبیعت و فرهنگ‌های مختلف تا استفاده از لباس‌های گلدار، آزاد و راحت، استایل بوهو مردانه یک مزیت برای افرادی است که به دنبال خلاقیت، آزادی و راحتی در لباس‌پوشیدن هستند.

تاریخچه استایل بوهو مردانه

بوهمین‌ها و استایل بوهو (Boho) وابسته به اواخر قرن ۱۸ میلادی هستند. زمانی که انقلاب فرانسه در جریان بود و مردم به دلیل وضعیت اقتصادی نامساعد، لباس‌های کهنه و قدیمی می‌پوشیدند. بعد از انقلاب فرانسه، هنرمندان و خلاقان همچنان به این استایل و لباس‌های قدیمی علاقه داشتند و آن را ادامه دادند.

از آن زمان به بعد، استایل بوهو به صورت تدریجی شکل گرفت و با الهام از لباس‌های کولی‌های کوچ نشین و همچنین از منطقه‌ای به نام بوهمیا، معروف شد. افراد علاقه‌مند به سبک رمانتیک هم به این جریان پیوستند و لباس‌های گلدوزی شده، آزاد و رها با تأثیرات لباس‌های قرون وسطی به وجود آمدند.

دلایل خلق این استایل

بوهو به عنوان یک پاسخ به فرهنگ مادی‌گرایی و مصرف‌گرایی شناخته می‌شود. این استایل نه تنها یک رویکرد به مد است، بلکه یک جنبش فرهنگی است. بوهمین‌ها از لباس‌های غیرمتعارف و خارج از چارچوب استفاده کردند، به دنبال مبارزه با مفهوم محدودیت‌ها و ساختارهای مرسوم آن زمان بودند که به‌طور مثال در قرن ۱۹، زنان برای ایجاد سیلوئت ساعت شنی از کرینولین استفاده می‌کردند.

استفاده از این لباس برای زنان بسیار محدودیت‌آفرین بود و روزمره آنها را دچار مشکل می‌کرد؛ در این زمان، بوهمین‌ها با این قاعده مخالفت کردند و به جای آن، لباس‌های آزاد و بی‌قید و شرط را برگزیدند. برای بوهمین‌ها، برخورد با مفاهیم متداول و قانونی، چه در زندگی زناشویی و چه در استایل لباس، مورد تأکید قرار می‌گرفت.

سبک زندگی و تفکر بوهمین‌ها

بوهمین‌ها با جسارت و بی‌پروایی شناخته می‌شوند. آرمان آنها بر این است که برای دستیابی به هدف‌ها، باید شجاعانه و با ریسک عمل کرد. یک بوهمی معتقد است: “برای تغییر زندگی، باید ریسک کرد.” برای یک بوهمی، هنر یک نمایش از سبک زندگی است و نمی‌تواند از هنر جدا شود. آنها از هر چیزی، از ظروف شکسته، صدف‌ها یا مهره‌های چوبی، به عنوان مواد اولیه برای ساخت کیف، کفش و زیورآلات استفاده می‌کنند.

راهنمای ست کردن استایل بوهو مردانه

ست کردن استایل بوهو مردانه می‌تواند از عناصر مختلفی تشکیل شود. برای اینکه به استایل بوهو نزدیک شوید:

1. لباس‌ها با الگوهای گیاهی یا اتنیک: استفاده از پیراهن‌ها، شلوارها یا جوراب‌هایی با الگوهای گل، فرشته یا الهام گرفته از فرهنگ‌های مختلف، جزو عناصر مهم است.
2. استفاده از لباس‌های آزاد و راحت: جلوگیری از لباس‌های جذب و تنگ که حرکت را محدود کنند، بهره گرفتن از پیراهن‌ها یا تی‌شرت‌های آزاد و شلوارهای راحت در ترکیب‌های مختلف.
3. استفاده از لباس‌های پارچه‌ای بافته شده: لباس‌هایی از جنس پارچه، مانند پیراهن‌ها و شال‌های بافته شده با الگوها و رنگ‌های غنی، بخشی از استایل بوهو محسوب می‌شوند.
4. اکسسوری‌های طبیعی و اتنیک: استفاده از گردنبندها، دستبندها، کمربندها یا کیف‌هایی که از جنس چرم، چوب، یا اشیای طبیعی مانند دانه‌ها یا صدف‌ها ساخته شده باشند.
5. رنگ‌های طبیعی و گرم: استفاده از رنگ‌هایی چون قهوه‌ای، خاکستری، سبز مایل به خاکستری، نارنجی ملایم یا زرد روشن که با طبیعت و ارتباط با محیط اطراف هماهنگ باشند.

استایل بوهو بیشتر به آزادی و خلاقیت تأکید دارد، پس می‌توانید از ترکیب‌های مختلفی استفاده کنید و با قطعات مورد علاقه‌تان اکسسوری کنید تا استایل شخصی خودتان را بیان کنید.

ترکیب رنگ در استایل بوهو

افراد علاقه‌مند به استایل بوهو مردانه، معمولاً با تفکر سفرکردن و علاقه به طبیعت شناخته می‌شوند. آنها از رنگ‌های مستقیماً الهام گرفته از طبیعت و محیط اطراف استفاده می‌کنند. پالت رنگی آنها شامل رنگ‌هایی مانند آبی فیروزه‌ای، سرمه‌ای، آبی آسمانی، رنگ‌های پاستل، خنثی، قهوه‌ای، کاراملی، عسلی، شیری، سفید و استخوانی می‌شود. این افراد عموما رنگ‌های نئون و رنگ‌های بسیار شاد و پررنگ را ترجیح نمی‌دهند و بیشتر از رنگ‌های ساده و آرام و مطابق با طبیعت استفاده می‌کنند.

بهترین لباس ها در استایل بوهو مردانه

در استایل بوهو مردانه، پیراهن باید دارای جلوه‌ای منحصر به فرد باشد. معمولاً پیراهن‌های آستین کوتاه با طرح‌های گلدار، نقوش حیوانی یا المان‌هایی از طبیعت مثل جنگل و برگ‌ها، جذابیت بیشتری دارند. الگو و فرمت پیراهن باید گشاد و اغلب از جنس نخ باشد. در صورت استفاده از پیراهن آستین بلند، طول آستین تا حدود آرنج بالا زده شده و باز گذاشتن دکمه‌های اول یا دوم پیراهن نیز معمول است.

در رابطه با شلوارها، شلوارهای جین و پاره در این استایل محبوبیت بیشتری دارند. راحتی این استایل اهمیت زیادی دارد، بنابراین شلوارهای گشاد، پارچه‌ای و اتو کشیده در این استایل متداول نیستند. می‌توانید از شلوارهای پیلی دار گشاد، شلوارهای آزاد، جین با رنگ‌های آبی روشن و حتی شلوارهای پاره استفاده کنید. شلوارهای دهه ۶۰ که دارای پیلی و گشادی نرمال بودند، نیز می‌توانند جزو گزینه‌های استایل بوهو مردانه باشند.

در مورد کفش‌ها، بوهمین‌ها به دنبال راحتی و آزادی هستند؛ بنابراین نباید انتظار داشته باشید که در کمد لباس‌شان کفش‌های آکسفورد یا براق باشد. آنها به دنبال صندل‌های راحت و مناسب هستند، اما نه به شکل دمپایی. همچنین کفش‌هایی با بند چرمی که شبیه به صندل‌های گلادیاتوری هستند، نیز در استایل بوهو مردانه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

کلام پایانی

استایل بوهو مردانه ارتباط مستقیمی با اواخر قرن ۱۸ دارد، زمانی که فرانسه در حال انقلاب بود و مردم به دلیل وضعیت اقتصادی نامساعد، لباس‌های قدیمی می‌پوشیدند. پس از انقلاب، هنرمندان و خلاقان به استایل قدیمی و آزاد علاقه داشتند و این جریان ادامه یافت. استایل بوهو با الهام از لباس‌های کولی‌های کوچ نشین و بوهمیا شکل گرفت و لباس‌های گلدوزی شده و آزاد با تأثیرات لباس‌های قرون وسطی پدید آمد.

این استایل به عنوان یک پاسخ به مصرف‌گرایی و محدودیت‌های فرهنگی طراحی شد، با انتخاب لباس‌های غیرمتعارف و انقلابی علیه مفاهیم محدودیت‌آفرین آن زمان، به وجود آمد. برای بوهمین‌ها، شجاعت و خلاقیت در برخورد با سنت‌ها و محدودیت‌ها اساسی بود. آنها از الگوهای گل و اتنیک در لباس‌ها استفاده کردند و از رنگ‌های طبیعی و گرم مانند قهوه‌ای و آبی‌های مایل به خاکستری بهره گرفتند.

پیراهن‌های آستین کوتاه با الگوهای طبیعت و شلوارهای گشاد و راحت در این استایل رایج هستند. همچنین کفش‌های صندلی راحت و از جنس چرم یا کفش‌هایی با بند چرمی نیز از جمله ترکیبات مورد استفاده در استایل بوهو مردانه هستند. استایل بوهو بیشتر به آزادی و خلاقیت تأکید دارد و از ترکیبات مختلفی استفاده می‌کند تا شخصیت فردی را به تصویر بکشد.